ประเภท
แบ่งออกได้ ๒ ประเภท
๑. มีเสียงสัมผัสคล้องจอง เช่น หมูเห็ดเป็ดไก่ ,รักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี, ฯลฯ
๒. ไม่มีเสียงสัมผัสคล้องจอง เช่น ย้อมแมวขาย นกน้อยทำรังแต่พอตัว ฯลฯ
ประโยชน์สำนวนโวหาร
๑. ทำให้ใช้ภาษาในการเขียน ความเรียงต่าง ๆ ได้ดีขึ้น ช่วยเพิ่มคุณค่า
และความน่าเชื่อถือของความเรียงที่เราเขียนขึ้น
๒. ทำให้ได้คติสอนใจ ด้านต่าง ๆ ตัวอย่าง เช่น
* ด้านการศึกษาเล่าเรียน เช่น ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด
* ด้านการครองเรือน เช่น ปลูกเรือนตามใจผู้อยู่ ผูกอู่ตามใจผู้นอน
* ด้านการคบค้าสมาคม เช่น คบคนให้ดูหน้า ซื้อผ้าให้ดูเนื้อ
* ด้านความรัก เช่น ยามรักน้ำต้มผักก็ว่าหวาน
๓. ทำให้ทราบความเป็นอยู่ของคนในสังคม ในสมัยท่เกิดสำนวนโวหารนั้นว่า
มีความหมายอยู่อย่างไร เช่น น้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่า, หมูไปไก่มา ฯลฯ
๔. เป็นการรักษาวัฒนธรรมทางภาษาอันเป็นมรดกอันล้ำค่าของไทยให้
ลูกหลานได้ภูมิใจกัน
กรุณาอย่า copy เพื่อไปเป็นการค้า
